Hipochondria, czyli nie każda choroba jest straszna Blog

Hipochondria, czyli nie każda choroba jest straszna

Sprawdź, czy to zmagasz się z przewrażliwieniem, czy jednak posiadasz objawy poważniejszego zaburzenia.

Hipochondria – co to?

Zaburzenia hipochondryczne to chorobliwy lęk o zdrowie. Hipochondryk jest uporczywie przekonany, że cierpi na jakąś chorobę, mimo braku medycznego uzasadnienia. Może to być także osoba, która twierdzi, że istnieją przesłanki do wystąpienia u niej jakiejś choroby. Często też nadmiernie obserwuje swoje ciało, analizuje wszelkie zmiany organizmu, jak również kontroluje swoje wyniki badań.

Lęk przed chorobą u osoby dotkniętej tym zaburzeniem jest tak silny, że ma to wpływ na funkcjonowanie jej w społeczeństwie. Chory ma gorsze samopoczucie, spędza wiele czasu na wizytach lekarskich, niestrudzenie szuka przyczyny swoich dolegliwości. Aby zrozumieć, co to jest hipochondria należy wiedzieć, jakie osoby są szczególnie narażone na zachorowanie oraz jakie objawy są charakterystyczne dla tego zaburzenia.

Kto to jest hipochondryk?

Hipochondria należy do grupy zaburzeń nerwicowych. Hipochondryk jest więc osobą, która zmaga się z silną nerwicą, co może być źródłem ogromnego cierpienia. Chory jest nadmiernie skoncentrowany przede wszystkim na własnym zdrowiu, co ma wpływ na wzrost poziomu niepokoju o stan fizyczny jego ciała, jak również błędne odczytywanie niektórych oznak, które występują u każdego człowieka. Odczuwa paniczny lęk przed chorobą. Jeżeli jakaś dolegliwość zostaje wykluczona w wyniku braku przesłanek wśród wyników badań, wtedy chora osoba swoją uwagę kieruje na inny narząd lub inną część ciała, dostrzegając niepokojące ją – również nieuzasadnione – oznaki.

Hipochondryk – charakterystyka

Dużo osób zastanawia się nad znaczeniem słowa hipochondryk – kto to jest właściwie? Czy przewrażliwienie na punkcie swojego stanu zdrowia jest już pewnego rodzaju zaburzeniem? W którym miejscu zaciera się granica pomiędzy troską o własne ciało i umysł, a jednostką chorobową? Przede wszystkim hipochondryk to osoba, która nieustannie konsultuje się z różnymi specjalistami w celu potwierdzenia swoich obaw dotyczących choroby, a kiedy lekarze negują jego przypuszczenia, nie odczuwa on ulgi, ale rozczarowanie, że jego hipotezy nie zostały potwierdzone. W przypadku zachorowania na nerwicę hipochondryczną pacjent odczuwa ból, którego lokalizacją są różne części jego ciała, ale którego przyczyny nie można się doszukać w występowaniu jakiejkolwiek choroby somatycznej.

Przyczyny hipochondrii

Bez przeprowadzenia szczegółowego wywiadu u pacjenta, u którego istnieje podejrzenie hipochondrii, bardzo trudno odnaleźć przyczyny takiego zaburzenia. Nie istnieje jeden, konkretny czynnik, który jest odpowiedzialny za tę jednostką chorobową, jednakże dużo osób, które zmaga się z hipochondrią zaznało w przeszłości – najczęściej w dzieciństwie – urazów psychicznych spowodowanymi zaburzeniami w relacjach z osobami najbliższymi.

Istnieją także cechy charakteru, które sprawiają, że dany człowiek jest bardziej podatny na wystąpienie u niego zaburzeń hipochondrycznych – jest to na przykład skłonność do występowania stanów depresyjnych czy zamknięcie się w sobie, zbyt mała pewność siebie. Czasami występują także bodźce niezależne – takie jak przykre i bolesne wydarzenie w życiu spowodowane śmiercią kogoś bliskiego, długotrwałą chorobą. Wtedy też złe samopoczucie może przyczynić się do wystąpienia szeregu objawów somatycznych.

Hipochondria – inne przyczyny

Kolejną przyczyną zachorowania jest potrzeba bycia w centrum zainteresowania, poczucie kontrolowania swojego życia – osoba chora, będąc pod stałą opieką lekarzy ma wrażenie, że ich uwaga jest skierowana na nią, czepie z tego satysfakcję oraz uzyskuje poczucie bezpieczeństwa. Oczywiście nie zdaje sobie sprawy z tego, że jest to jedynie pozorne odczucie zaopiekowania i troski.

Rozwój nerwicy hipochondrycznej może mieć także podłoże związane z zaburzeniami postrzegania własnego ciała lub wystąpieniem rozchwiania psychicznego, szczególnie pojawiające się w okresach zmian, takich jak dojrzewanie, menopauza, starzenie się. Odczucie braku satysfakcji w życiu także ma wpływ na to, że łatwiej jest zachorować na depresję lub stać się zgorzkniałym. Wtedy też hipochondryk poszukuje rozwiązania swoich niepowodzeń, często zmaga się wtedy z epizodami depresyjnymi. Za brak satysfakcji życiowej obwinia choroby, z którymi się zmaga. Jak widać, istnieje hipochondria może mieć różne, bardzo zróżnicowane przyczyny.

Hipochondria – objawy

Fobia przed chorobami ma wiele objawów, które są charakterystyczne i łatwe do rozpoznania przez profesjonalistę. Przede wszystkim należą do nich:

wzmożony strach w przypadku występowania normalnych zachowań organizmu, takich jak na przykład pocenie się;
stałe wizyty u lekarzy wielu specjalizacji, a w przypadku braku rozpoznania przez nich jednostki chorobowej lub wykluczenia jej – częsta zmiana medyków;
wyolbrzymianie bólu oraz cierpienia z jakim zmaga się chory;
złość, która ogarnia chorego w momencie, gdy jego podejrzenia dotyczące choroby stają się błędne.

Sam lęk o zdrowie nie jest niczym złym. Każda osoba powinna reagować na sygnały własnego organizmu, szczególnie, gdy stają się one niepokojące. Jednakże zbytnie przewrażliwienie oraz wyszukiwanie chorób za wszelką cenę ma olbrzymi wpływ na samopoczucie człowieka dotkniętego tym zaburzeniem. Hipochondryk wyolbrzymia wszelkie objawy potencjalnej choroby.

Hipochondria – jak sobie radzić?

Osoby zmagające się z tym zaburzeniem często spotykają się z zarzutem, iż ich choroba jest symulowana. Wtedy też wszelkie objawy, jakie odczuwają mogą stać się bardziej dokuczliwe. Ponadto, często błędnie odczytane dolegliwości – takie jak na przykład częsty ból brzucha – w przyszłości mogą być bagatelizowane przez otoczenie, w szczególności kiedy faktycznie z organizmem chorego zaczyna dziać się coś złego. Najbliżsi w tej sytuacji często myślą, że to kolejne nieuzasadnione niczym symptomy, które nie mają nic wspólnego z realną chorobą. Ponadto, hipochondrycy bywają także w środowisku częstym obiektem kpin. Niektórzy ludzie nie rozumieją, że jest to zaburzenie nerwicowe, które wymaga leczenia i osoba, która się z nim zmaga dostatecznie już cierpi. Dzieje się tak, ponieważ objawy hipochondrii są czasami mylone ze zwykłym przewrażliwieniem dotyczącym stanu naszego zdrowia.

Jak postępować z hipochondrykiem?

Przede wszystkim warto uzmysłowić takiej osobie, że jest chora, ale nie na schorzenie natury fizycznej, lecz psychicznej. Hipochondryk musi uświadomić sobie, że lęk o zdrowie jest zaburzeniem nerwicowym, z którym można żyć, ale jego komfort może znacznie poprawić psychoterapia. Ponadto, nie można bagatelizować jego złego samopoczucia, a tym bardziej, szydzić z niego. Przesadne zamartwianie się własnym stanem zdrowia z punktu widzenia medyków ma podłoże psychosomatyczne. Jak każde zaburzenie nerwicowe, hipochondria również wymaga profesjonalnego wywiadu lekarza psychiatry, który określi, czy pacjent zmaga się z tą szczególną fobią oraz jak postępować z hipochondrykiem w dalszym procesie leczenia. Najczęściej specjalista zaleca wtedy specjalną terapię, która pozwala zrozumieć podłoże choroby oraz opanować paniczny lęk przez zachorowaniem, a także wypracować plan funkcjonowania w społeczeństwie w taki sposób, by hipochondryk pokonał swoje ograniczenia.

Jak leczyć hipochondrię?

Leczenie hipochondrii jest procesem, którego długość jest uzależniona od poziomu zaawansowania choroby. Co więcej, osoby, które długotrwały szukały ratunku dla swojego zdrowia u różnych specjalistów zajmujących się dolegliwościami fizycznymi ciała, odczuwają zawód, że nikt nie potrafił im właściwie pomóc, co wiąże się z utratą sensu życia, a często również depresją. Jeżeli w swoim otoczeniu dostrzegłeś osobę, która jest hipochondrykiem i zastanawiasz się, jak mu pomóc, to najlepszym rozwiązaniem jest szczera rozmowa i wyjaśnienie, że rozumiesz z czym się on zmaga. Warto jest pokazać takiej osobie szereg rozwiązań, które pomogą mu zwalczyć problem, z jakim żyje. Dobrze jest również skierować go do specjalistów, w celu odbycia wizyty z wstępnym rozpoznaniem.

Czy istnieje lek dla hipochondryków?

Tak jak wskazaliśmy w powyższej części, hipochondria ma podłoże psychosomatyczne, a co za tym idzie, najlepszym rozwiązaniem jest podjęcie psychoterapii. Jednakże, tak jak w większości zaburzeń nerwicowych, lekarz psychiatra może dobrać pacjentowi odpowiednie leczenie farmakologiczne, które ułatwi mu pokonanie choroby lub uśmierzy jej objawy. Leczenie hipochondrii w przypadku współtowarzyszeniu silnych lęków, czy też znacznego spadku nastroju lub przejawów występowania u chorego epizodów depresyjnych, często wymaga włączenia leków o charakterze antydepresyjnym.

Hipochondria – leczenie farmakologiczne

W przypadku wystąpienia innych jednostek chorobowych o charakterze zaburzeń psychosomatycznych, takich jak depresja, lękowe zaburzenie osobowości lub OCD, lekarze często decydują się na wprowadzenie – równolegle z psychoterapią – leczenia farmakologicznego. W tym celu hipochondrycy przyjmują środki antydepresyjne z grupy SSRI, leki przeciwpsychotyczne lub neuroleptyki. Lekarz może także zastosować doraźne środki uspokajające. O konieczności przyjmowania leków, jak również o częstotliwości ich dawkowania, a także długości leczenia hipochondrii w ten sposób, każdorazowo powinien decydować specjalista, po wcześniejszej konsultacji z pacjentem.

Hipochondria – czy da się ją pokonać?

Odpowiednio dobrana terapia indywidualna lub grupowa jest w stanie pomóc osobie zmagającej się z tym zaburzeniem. Na przestrzeni lat, gdy psycholodzy oraz psychiatrzy zastanawiali się nad tym czym jest hipochondria i jak ją leczyć, opracowano szereg badań. Obecnie często stosowaną terapią jest ta oparta na nurcie poznawczo-behawioralnym. Ma ona na celu ocenę wpływu otoczenia na przebieg i rozwój choroby. Dzięki temu specjalista jest w stanie określić przyczyny hipochondrii, a także lęku, który często jej towarzyszy. Ponadto pacjent koncentrując się na innych wyznaczonych mu zadaniach, mniej skupia się na sobie oraz symptomów bólowych, które pojawiają się bez określonej przyczyny. Często terapia ujawnia prawdziwe problemy pacjenta, który nieświadomie ucieka w chorobę. Zdarza się, że oprócz tego zmaga się także z brakiem akceptacji własnego życia, nie uzyskuje satysfakcji ze swojego życia zawodowego bądź osobistego. Dzięki prawidłowo prowadzonej psychoterapii, osoba chora uświadamia sobie istotę sprawy oraz znajduje rozwiązanie, co kryje się za objawami chorób, na które zdawało mu się, że cierpi. Cały proces leczenia wymaga jednak dużej cierpliwości, ponieważ efekty leczenia przychodzą z czasem. Warto jednak podjąć tą walkę, by zyskać normalne, spokojne życie. Szukając dobrego leku dla hipochondryka, należy przede wszystkim znaleźć dobrego terapeutę, którego go właściwie pokieruje.

Informacje na temat sposobu leczenia oraz pomoc dla osób dotkniętych tą dolegliwością znajdziecie pod adresem: https://www.psychologychange.com/pl/uslugi/#psychoterapiaonline

Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z naszą bogatą ofertą specjalistycznych usług w zakresie pomocy osobom dotkniętymi problemem hipochondrii.